Wyróżniamy dwa typy histologiczne: raka płaskonabłonkowego i gruczołowego. 90% stanowi rak płaskonabłonkowy. Rak gruczołowy jest związany z przełykiem Barretta i obecnie zachorowalność na niego wzrasta. Występuje po 50 r.ż., częściej chorują mężczyźni 3:1. Rak gruczołowy jest częstszy u rasy białej, a rak płaskonabłonkowy u rasy czarnej.
Czynniki ryzyka:
- Choroby przełyku: długotrwałe zapalenie przełyku, achalazja, zespoł Plummer-Vinsona ( pierścieniowe zwężenie przełyku, niedokrwistość mikrocytarna, zapalenie języka)
- Styl życia: picie alkoholu, nadużywanie tytoniu
- Dieta: niedobory wit.( A, C, B1, B2, B6), niedobory pierwiastków śladowych (cynku, molibdenu), skażenie grzybicze artykułów żywnościowych), duża zawartość azotynow/nitrozamin
- Predyspozycje genetyczne: modzelowatość (nadmierne rogowacenie skory dłoni i stop)
- Zakażenie wirusem brodawczaka
Morfologia:
1. Rak płaskonabłonkowy – zazwyczaj jest poprzedzony długotrwałą dysplazją nabłonka bł. śluzowej, która przechodzi w raka przedinwazyjnego, a dalej w raka inwazyjnego. Wczesna zmiana to małe szarobiałe zgrubienie lub wyniosłość błony śluzowej, które w ciągu miesięcy, lat zmienia się w guz o charakterze:
- polipowatego guza rosnącego do światła
- owrzodzenia nowotworowego drążącego i wywołującego uszkodzenie dróg oddechowych, aorty lub innych struktur
- rozlanego śródściennego nacieku.
Położenie: 20% raków rozwija się w odcinku szyjnym i górnej części odcinka piersiowego, 50% w 1/3 środkowej, 30% w dolnej, trzeciej części
2. Rak gruczołowy - lokalizuje się w dystalnej 1/3 przełyku i może obejmować wpust żołądka. W obrazie mikroskopowym większość guzów to nowotwory gruczołowe wytwarzające śluz, może rozwija się w formie dużej guzowatej masy lub szerzy się w głąb ściany, tworząc owrzodzenie lub rozlany naciek.
Objawy kliniczne:
- dysfagia,
- niedrożność,
- utrata masy ciała,
- jadłowstręt,
- zmęczenie,
- ból związany z przełykaniem.
Do rozpoznania potrzebne jest badanie endoskopowe i biopsja. Jeżeli rak przełyku zostanie wykryty gdy naciek nowotworowy jest ograniczony tylko do błony śluzowej to stwarza to możliwość leczenia chirurgicznego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz