SERCE (cor, cardia)
-
narząd
wydrążony, 4-przedziałowy, składający się z 2 przedsionków i 2 komór.
-
przedsionki
rozdziela przegroda międzyprzedsionkowa
-
komory
rozdziela przegroda międzykomorowa (septum
interventriculare)
-
Obie
przegrody stanowią przegrodę podłużną serca, która jest przegrodą rozdzielającą
na część prawą - żylną i lewą - tętniczą.
-
Przedsionki
i komory oddziela przegroda poprzeczna serca, która jest niepełna. W jej
obrębie znajdują się bowiem ujścia przedsionkowo-komorowe.
PRAWE
ujście przedsionkowo-komorowe - zastawka 3-dzielna
LEWE
ujście przedsionkowo-komorowe - zastawka 2-dzielna (mitralna)
Na
usługach zastawek ujść przedsionkowo-komorowych są mięśnie brodawkowate komór (mm. papillares) i struny ścięgniste (chordae tendineae), które łączą zastawki
z mięśniami brodawkowatymi.
Zastawki ujść
przedsionkowo-komorowych - zastawki żylne - w odróżnieniu od zastawek
tętniczych położonych w ujściu aorty i pnia płucnego.
Zastawki tętnicze sterują wypływem
krwi z komór serca. Kształtem przypominają gniazda jaskółcze, księżyc, stąd ich
nazwa - zastawki księżycowate.
Zastawki tętnicze nie posiadają
mięśni brodawkowatych, ani strun ścięgnistych.
Zastawka
pnia płucnego posiada 3 płatki : przedni, prawy, lewy.
Zastawka
aorty posiada również 3 płatki : tylny, prawy, lewy.
Serce położone jest w śródpiersiu
przednim. Kształtem przypomina stożek z wierzchołkiem tzn. koniuszkiem serca,
który skierowany jest ku dołowi, przodowi i na stronę lewą.
Podstawa serca skierowana jest ku
górze, ku tyłowi i na stronę prawą. Na podstawie serca znajduje się komora
serca, czyli wielkie naczynia wychodzące (aorta, pień płucny) oraz wchodzące
(żyły płucne główne). Położenie serca względem płaszczyzn ciała określany jako
trójskośny.
Komora,
przedsionek PRAWE - bardziej z przodu
Komora,
przedsionek LEWE - bardziej z tyłu
Serce jest 3warstwowe. Umieszczone
jest ono w worku osierdziowym, tzw. pericardium. Jest to błona surowicza, która
posiada blaszkę ścięgnistą i blaszkę trzewną.
I warstwa serca -
zewnętrzna -
epicardium (nasierdzie)
Tworzy
ją blaszka trzewna surowiczego osierdzia.
II warstwa serca - myocardium (śródsierdzie)
Warstwa
najgrubsza i składają się na nią :
-
szkielet
serca (skeleton cordis)
-
m.
poprzecznie prążkowany typu sercowego (struktura syncytialna, sam generuje się
do pracy)
-
układ
przewodzący serca
Układ przewodzący
serca (bodźcotwórczy)
Zawiera
on 3 ośrodki własnej pracy serca :
-
węzeł
zatokowo-przedsionkowy (I rzędowy
ośrodek pracy serca)
-
węzeł
przedsionkowo-komorowy (II rzędowy
ośrodek pracy serca)
-
pęczek
przedsionkowo-komorowy (III rzędowy
ośrodek pracy serca) /włókna Purkiniego/
Aparat
bodźcotwórczy serca stanowi system automatycznej pracy serca. Dodatkowo serce
unerwione jest przez układ nerwowy autonomiczny. W związku z czym mówimy, że
unerwione jest typem AA (autonomicznie automatycznie)
III warstwa serca - endocardium (wsierdzie)
Stanowi
ją błona, która wyściela powierzchnię wewnętrzną przedsionków, komór, płatków
zastawek, mięśni brodawkowatych i strun ścięgnistych. Praca serca polega na
nieustannych skurczach (systole) i rozkurczach (diastole).
MIEJSCA
OSŁUCHIWANIA
-
zastawka 3-dzielna
mostek
po stronie prawej między V a VI chrząstką żebrową prawą
-
zastawka 2-dzielna
V
lewa przestrzeń międzyżebrowa, miejsce ???? koniuszka serca, które znajduje się
przyśrodkowo od linii sutkowej.
-
zastawka pnia płucnego
II
przestrzeń międzyżebrowa lewa, przy lewym brzegu mostka
-
zastawka aorty
II
przestrzeń międzyżebrowa prawa, przy prawym brzegu mostka
Serce działa na zasadzie pompy
ssącotłoczącej. Prawy Przedsionek zasysa krew z obu żył
głównych, a Przedsionek Lewy z 4 żył płucnych. Komory Prawa i Lewa tłoczą krew
do pnia płucnego i aorty.
Komora
Prawa ma kształt
ostrosłupa o trójkątnej podstawie.
Komora Lewa ma kształt stożka.
Komora Prawa działa na zasadzie pompy objętościowej, tzn. w trakcie
skurczu zastawka pnia płucnego zbliża się do zastawki 3-dzielnej.
Droga napływu krwi w Komorze Prawej
wiedzie od ujścia żylnego do wierzchołka komory, a droga odpływu krwi z
wierzchołka komory do ujścia tętniczego. Tworzy się jak gdyby litera V, której
ramiona są szeroko rozwarte. Zabezpieczenia między mieszaniem się krwi
napływającej i odpływającej w Komorze Prawej jest wał mięśniowy w postaci
grzebienia nadkomorowego. Jest on wytworzony przez wpuklającą się do komory
prawej przegrodę międzykomorową. Co jest skutkiem oddziaływania na tę przegrodę
aorty.
Ściana Komory Prawej wynosi 5 mm
grubości i jest 3x cieńsza od ściany Komory Lewej.
Komora Lewa działa na zasadzie pompy
wysokociśnieniowej. W związku z czym jej ściana musi być gruba (~ 15 mm
grubości). Strumień krwi napływającej i odpływającej tworzy również jakby
literę V, ale z ramionami pod kątem ostrym.
KRĄŻENIE PŁUCNE
(małe) - czynnościowe /circulatio
pulmonalis/
Jego zadaniem jest utlenowanie Hb, a
oddanie CO2. Krążenie płucne nie służy odżywianiu płuc. Rozpoczyna się
ono w Komorze Prawej pniem płucnym. Pień płucny rozgałęzia się na prawą i lewą
tętnicę płucną. Do płuc płynie krew odtlenowana, tzn. z dużą zawartością
dezoksy-Hb. Na poziomie pęcherzyków płucnych w mikrokrążeniu dochodzi do
wymiany gazowej. Ulega rozpadowi dezoksy-Hb, a powstaje oksy-Hb, czyli Hb z
tlenem.
Krew natlenowana powraca z płuc
najczęściej 4 żyłami płucnymi po 2 z każdego płuca, które uchodzą do
przedsionka lewego serca.
KRĄŻENIE SYSTEMOWE
(wielkie)
Rozpoczyna się w Komorze Lewej aortą.
Aorta rozprowadza krew natlenowaną swoimi gałęziami tak w obwodzie górnym, jak
i w dolnym ciała. Na poziomie mikrokrążenia komórkowego odbywa się wymiana
metabolitów, a krew odtlenowana jest zbierana ostatecznie z obwodu górnego żyłą
główną górną, a z obwodu tylnego ciała żyłą główną dolną.
Obydwie żyły główne dochodzą do Prawego
Przedsionka.
Krążenie
systemowe i płucne należą do tzw. krążenia osobniczego, które rozpoczyna się z
chwilą narodzin, a kończy z chwilą śmierci.
O ile krążenie płucne jest krążeniem
czynnościowym, to krążenie systemowe jest krążeniem odżywczym. Jego zadaniem
jest doprowadzenie krwi tętnicami do wszystkich komórek ciała i ich
zaopatrzenie w metabolity oraz odprowadzenie z tych komórek krwi i związków
przemiany materii. Obieg górny krążenia systemowego przeznaczony jest dla
głowy, szyi i klatki piersiowej, kończyny górnej.
Obieg
dolny - reszta ciała i do tego obiegu dolnego wkomponowany jest układ wrotny.
KRĄŻENIE PŁODOWE
Rozpoczyna się z chwilą pojawienia
się zawiązków w życiu płodowym, a kończy z chwilą porodu.
Całkowicie
zależne od krążenia matczynego i nie posiada krążenia płucnego.
Cechy
różniące krążenie płodowe
:
1. całkowita zależność od krążenia
matczynego
2. łożysko - łącznik płodu i matki
3. nieczynne płuca mające krążenie płucne
4. obecność 3 połączeń między drogą
krwi natlenowanej i odtlenowanej :
-
2
zewnątrzsercowe - przewód żylny/tętniczy
-
1
wewnątrzsercowe - otwór owalny
5. 5-krotne mieszanie się krwi
natlenowanej z odtlenowaną (w wątrobie, żyle głównej dolnej, przedsionku
prawym, lewym i w aorcie)
6. wątroba jako pierwszy narząd
otrzymujący natlenowaną wysokoenergetyczną krew
7. obecność wysokooporowych naczyń
płucnych i niskooporowych naczyń krążenia systemowego, co jest układem
odwrotnym niż w życiu pozapłodowym (osobniczym).
Z chwilą urodzenia krążenie płodowe
zostaje zastąpione krążeniem osobnicznym. Pojawia się różnica ciśnień w
przedsionkach serca, która zamyka otwór owalny. Rozdziela to krążenie krwi
pomiędzy częścią lewą i prawą serca. Początkowe zamknięcie fizjologiczne otworu
owalnego w ciągu pierwszego roku życia dziecka staje się zamknięciem
anatomicznym, czyli ulega zarośnięciu.
Pozostałość żyły pępkowej
przekształca się w więzadło obłe wątroby (lig.
teres hepatis). Tętnice pępkowe przekształcają się w więzadła pępkowe
środkowe lewe i prawe, a obydwa przewody tętniczy i żylny odpowiednio w
więzadło tętnicze i żylne.
Jeśli spodobała Ci się ta notka, miło nam będzie, jeśli polubisz naszą stronę:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz